In de Amerikaanse en Engelse traditie omtrent naamgeving is een junior (jr.) de zoon van een vader met dezelfde naam. De New Yorkse choreograaf Trajal Harrell reduceert met Antigone jr. dus bewust Sophocles’ bekende tragedie tot een enkele scène, waarin hij de relatie schetst tussen Antigone en haar zus Ismene; en hun tragisch lot.
Deze performance is een onderdeel van een achtdelige reeks, getiteld Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church.
Elk deel gaat uit van de centrale vraagstelling: "Wat als in 1963 iemand uit de voguing scene in Harlem zich downtown had gewaagd voor een performance samen met een vroege postmoderne danser van Judson Church?"
De serie gaat echter verder dan louter de verbeelding van een historische fictie; dit werk plaatst de vraagstelling in een hedendaagse context. Wat de toeschouwer hier mag ervaren, was noch bij The Balls noch bij Judson mogelijk. Welke afstand ligt er tussen het publiek waarvoor deze voorstelling werd gemaakt en het publiek dat effectief aanwezig is bij de performance. En hoe beïnvloedt dit de verhouding tussen de performer(s) en de toeschouwer(s)?
Deze Antigone Jr. is uniek qua tijdsbeleving en confronteert het postmodernisme met dans uit de klassieke tragedie. Het resultaat is een dansante hedendaagse versie van Sophocles' Antigone.
| Datum | Voorstelling | Stad Land | Organisatie/Plaats |
|---|---|---|---|
| 08.10.2016 | Antigone Jr./Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church | Hamburg (de) | Kampnagel |
| 14.04.2016 | Antigone Jr./Twenty Looks or Paris is Burning at The Judson Church | Pantin (fr) | CND-Centre National de la Danse |