Art Happens

Unearth centreert zich rond onze menselijke drang om opnieuw tot leven te komen en ons verlangen naar herbeleving en legt de grenzeloze mentale en fysieke vindingrijkheid van het lichaam bloot. In dit langdurige werk wordt het publiek opgeroepen om de intensiteit van herhaling te ondergaan en te blijven hangen in de zachtheid van introspectie. Unearth graaft in het lichaam als materiaal, terwijl het zowel sociale als spirituele constructies van verwantschap, doel en sterfelijkheid blootlegt.

/ˌənˈərTH/

werkwoord
1: (iets) in de grond vinden door te graven; opgraven uit of als uit de aarde
2: ontdekken (iets dat verborgen, verloren of geheim gehouden is) door onderzoek of zoeken; bekend of openbaar maken: aan het licht brengen

Unearth is een stuk voor tien performers, waaronder Jefta van Dinther, dat in een loop herhaald wordt over een periode van vier uur. Deze voorstelling wordt vanaf de grond bekeken, waar de toeschouwers op kussens zitten om mee te trillen met de performers’ reptielachtige kruipbeweging in plaats van ernaar te kijken vanaf de tribune als naar een theatraal object. Het publiek deelt dezelfde vloer, waaruit de veelheid aan gebaren die ze uitvoeren worden geboren en sterven, als zoveel symbolische missies om hun gesel te verlichten. Het prachtige geluidslandschap met vocale morphing bevrijdt onze verbeeldingskracht zodat we volledig opgaan in de ervaring.