Art Happens

In Brother zoekt Marco da Silva Ferreira naar een gedeelde voorouder en onderzoekt verwantschappen en gelijkenissen die de verschillende generaties overleefd hebben, die nog steeds opgeroepen worden in het lichaam en in de hedendaagse dans.
Van voorouderlijke patronen naar street dance. Ferreira verkent de wortels van het samenzijn aan de hand van bewegingen. Een explosie van kleur en energie. De choreografie van Brother bestaat uit een constante nabootsing tussen de performers die bewegingen en gedragingen van de groep oproepen. Non-verbale woordenschat verschijnt, vernieuwt en transformeert doorheen de tijd door de individuele verbintenis of de manifestatie van de omstander. Op macroniveau is de voorstelling een denkoefening over erfenis, geheugen, codes, leerprocessen en overlevering.

Brother betekent ook “broer”: een poging om een gemeenschappelijke hartslag, een gevoel van samenhorigheid en affectie te vinden, een echo van een externe kracht en een vermoedelijke breekbaarheid door de eindigheid en de uiting van het verlies.